Stan minimalnej świadomości

Stan minimalnej świadomości

Rozróżnienie zespołu niereaktywnego czuwania od stanu minimalnej świadomości jest bardzo trudne (Noirhomme, Schnakers, Laureys, 2008). Badacze sugerują konieczność dokładnych badań w celu rozróżnienia tych dwóch stanów (Bruno, Laureys, 2010; Laureys, Boly, 2007; Perrin i in., 2006). Wykorzystuje się w nich reakcję na własne imię (Di i in., 2007; Haibo i in., 2007; Laureys, 2007; Perrin i in. 2006) oraz na bodziec bólowy (Kassubek i in., 2003; Laureys i in., 2002). Ponadto, jak zauważają badacze, stosując bodźce słuchowe, można zaobserwować u osób w stanie minimalnej świadomości obecność niespójnych, ale wyraźnie wyczuwalnych, behawioralnych dowodów świadomości (Boly i in., 2004; Boly i in., 2005).

Kryteria diagnostyczne MCS zostały wprowadzone w 2002 roku (Giacino, 2002; Giacino i in., 2002). Osoby w MCS mają częściowo zachowaną świadomość przy pełnej przytomności. Pojawiają się u nich pewne reakcje ruchowe na bodźce bólowe, ruchy celowe oraz krótka fiksacja wzroku i kinetyczne wodzenie za przedmiotem. Posiadają oni również możliwość wokalizacji, często nieadekwatnej poprzez lokalizowanie bodźców słuchowych (Giacino, Schiff, 2009). Neuroobrazowanie pokazuje zredukowanie metabolizmu do 20-40% z możliwością aktywacji drugorzędowych obszarów kory (Herzyk, 2011). W MCS bardzo trudno jest określić czy obserwowane ruchy są celowe, jednak samo rokowanie do wyjścia z tego stanu jest znacznie lepsze niż w przypadku UWS (Schnakers i in., 2009). Warto zauważyć, że wśród niektórych badaczy funkcjonuje pogląd, iż pacjenci w MCS nie potrafią komunikować swoich myśli i potrzeb (Strauss, Ashwal, Day, Shavelle, 2000).

Zwrócono również uwagę na duże zróżnicowanie w samym określeniu minimalna świadomość. W celu jego doprecyzowania wprowadzono subkategoryzację na: MCS- oraz MCS+ (Bruno, Vanhaudenhuyse, Thibaut, Moonen, Laureys, 2011; Guldenmund, Stender, Heine, Laureys, 2012). Osoba, która nie reaguje wegetatywnie, wykazuje przy tym oznaki minimalnej świadomości, ale nie jest w stanie komunikować się w sposób celowy i niepodważalny charakteryzuje się niskim poziomem reakcji behawioralnych, jak płacz czy śmiech, uważana jest za będącą w stanie minimalnej świadomości minus (MCS-). Gdy pojawiają się powtarzalne reakcje behawioralne na bodźce, np. emocjonalne, to można uznać, że osoba jest w stanie minimalnej świadomości plus (MCS+).

(fragment książki: Kwiatkowska, A., Czyżewski, A. (2017). Komputerowe oko świadomości. Warszawa: Akademicka Oficyna Wydawnicza)

LITERATURA:

  • Boly, M., Faymonville, M. E., Peigneux, P., Lambermont, B., Damas, P., Del Fiore, G., Degueldre, C., Franck, G., Luxen, A., Lamy, M., Moonen, G., Maquet, P., Laureys, S. (2004). Auditory processing in severely brain injured patients: differences between the minimally conscious state and the persistent vegetative state. Archives of Neurology, 61, 233-238.

  • Boly, M., Faymonville M. E., Peigneux, P., Lambermont, B., Damas, F., Luxen, A., Lamy, M., Moonen, G., Maquet, P., Laureys, S. (2005). Cerebral processing of auditory and noxious stimuli in severely brain injured patients: differences between VS and MCS. Neuropsychological Rehabilitation, 15(3/4), 283-289.

  • Bruno, M. A., Vanhaudebhuyse, A., Thibaut, A., Moonen, G., Laureys, S. (2011). From unresponsive wakefulness to minimally conscious PLUS and functional locked-in syndromes: recent advances in our understanding of disorders of consciousness. Journal of Neurology, 258(7), 1373-85. DOI: 10.1007/s00415-011-6114.x.

  • Di, H., Yu, S. M., Weng, X. C., Laureys, S., Yu, D., Li, JQ., Qin, P. M., Zhu, Y. H., Zhang, SZ., Chen, YZ. (2007). Cerebral response to patients`own name in vegetative and minimally conscious ststes. Neurology, 68, 895-899. DOI: 10.1212//01.wnl.0000258544.79024.d0.

  • Giacino, J. T. (2002). The minimally conscious state: Definition and diagnostic criteria. Neurology, 58, 349-353.

  • Giacino, J. T., Aschwal, S., Childs, N., Cranford, R., Jennett, B., Katz, D. L., Kelly, J. P., Rosenberg. J. H., Whyte, J., Zafonte, R. D., Zasler, N. D. (2002). The minimally conscious state. Definition and diagnostic criteria. Neurology, 58, 349-353. DOI: 10.1212/WNL.58.3.349.

  • Giacino, J. T., Schiff, N. D. (2009). The minimally conscious State: clinical features, pathophysiology and therapeutic implications. W: S. Laureys, G. Tononi (red.). The neurology of consciousness (s. 173-190). Oxford: Elsevier.

  • Guldenmund, P., Stender, J., Heine, L., Laureys, S. (2012). Mindsight: diagnostic in disorders of consciousness. Critical Care Research and Practice, Article ID 624724, 13 stron. DOI: http://dx.doi.org/10.1155/2012/624724. Data pobrania: 12.02.2015r.e.

  • Haibo, Di., Yu, S. M., Weng, X. C., Laureys, S., Yu, D., Li, J. Q., Qin, P. M., Zhu, Y. H., Zhang, SZ., Chen, Y. Z. (2007). Cerebral response to patients`own name in vegetative and minimally conscious ststes. Neurology, 68, 895-899. DOI: 10.1212//01.wnl.0000258544.79024.d0.

  • Herzyk, A. (2011). Neuropsychologia kliniczna wobec zjawisk świadomości i nieświadomości. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

  • Kassubek, J., Juengling, F. D., Els, T., Sprrer, J., Herpers, M., Krause, T., Moser, E., Lücking, Ch. (2003). Activation of a residual cortical network during painful stimulation in long-term postanoxic vegetative state: a 150-H20 PET study. Journal of the Neurological Sciences, 15, 212(1-2), 85-91.

  • Laureys, S. (2007). Eyes open, brain shut: the vegetative state. Scientific American, 4, 32-37.

  • Laureys, S., Boly, M. (2007). What is it like to be vegetative or minimally conscious? Current Opinion Neurology, 20, 609-13.

  • Laureys, S., Faymonville, M. E., Peigneux, P., Damas, P., Lambermont, B., Del Fiore, G., Degueldre, C., Aerts, J., Luxen, A., Franck, G., Lamy, M., Moonen, G., Maquet, P. (2002). Cortical processing of noxious somatosensory stimuli in the persistent vegetative state. Neuroimage, 17(2), 732-741.

  • Noirhomme, Q., Schnakers, C., Laureys, S. (2008). A twitch of consciousness: defining the boundaries of vegetative and minimally conscious states. Journal of Neurology, Neurosurgery and Psychiatry, 79, 741-742. DOI: 10.1136/jnnp.2007.142216.

  • Perrin, F., Schnakers, C., Schabus, M., Degeuldre, C., Goldman, S., Brédart, S., Faymonville, ME., Lamy, M., Moonen, G., Luxen, A., Maquet, P., Laureys, S. (2006). Brain response to one`s own name in vegetative state, minimally conscious state and locked-in syndrome. Archives of Neurology, 63(4), 562-569.

  • Schnakers, C., Vanhaudenhuyse, A., Giacino, J., Ventura, M., Boly, M., Majerus, S., Moonen, G., Laureys, S. (2009). Diagnostic accuracy of the vegetative and minimally conscious state: Clinical consensus versus standardized neurobehavioral assessment. BMC Neurology, 9,35. DOI: 10.1186/1471-2377-9-35.

  • Strauss, D. J., Ashwal, S., Day, S. M., Shavelle, R. M. (2000). Life expectancy children in vegetative and minimally conscious states. Pediatric Neurology, 23, 4, 312-319.

Leave a Comment

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

*
*